Ave Caesar! Io Saturnalia! 1895

Lawrence Alma-Tadema

Impresión de papel de bellas artesImpresión fotográfica
35 ⨯ 47 cm
ConditionVery good
€ 250

Gallerease Selected

• Sobre la obra de arte

  Originele fotogravure gedrukt op zwaar crèmekleurig papier naar het schilderij 'Ave Caesar! Io Saturnalia!' in 1880. Afmetingen van de afbeelding: 11,5 cm bij 23 cm Papierformaat: 35 cm bij 47 cm Toen de moordenaars van Gaius de menigte buitensloten onder het voorwendsel dat de keizer alleen wenste te zijn, werd Claudius met de rest verdreven en trok hij zich terug in een appartement dat het Hermaeum werd genoemd; en even later, in grote schrik door het nieuws van de moord, sloop hij weg naar een balkon in de buurt en verborg zich tussen de gordijnen die voor de deur hingen. Terwijl hij daar ineenkromp, zag een gewone soldaat, die in het wilde weg rondsloop, zijn voeten en wilde hem vragen wie hij was, trok hem naar buiten en herkende hem; en toen Claudius van schrik aan zijn voeten viel, riep hij hem uit tot keizer. Alma-Tadema's toespelingen op Seutonius' beschrijving zijn onmiskenbaar. De scène speelt zich af in het Hermaeum (Huis van Hermes), zoals blijkt uit de met bloed besmeurde herm, of buste, van Augustus op de achtergrond. Claudius, een bekende lafaard, keizerlijke imbeciel en onwaarschijnlijke kandidaat voor het keizerschap, krimpt ineen van afschuw wanneer de wacht zijn felrode schoenen en ware identiteit herkent. Caligula kan ook worden herkend aan zijn voeten; hij is vrijwel zeker de eigenaar van de felgroene laarzen die uit de stapel lijken steken. Zoals de kunsthistoricus R.J. Barrow heeft opgemerkt, zijn de groene laarzen "een geestige verwijzing naar Caligula's naam, die Ôkleine laarzenÕ betekent, bedacht toen hij als kind het kostuum van soldaat droeg, met militaire laarzen aan". Het hele schilderij is in feite een geestige kritiek op Rome, waarbij het verachtelijke heden wordt afgezet tegen een heroïscher verleden. Ondanks de beroemde onderwerpen heeft Een Romeinse Keizer dus een gemeenschappelijk thema met de meer huiselijke schilderijen van de kunstenaar: het is onheroïsch. Het schilderij verschilt echter van afbeeldingen uit het dagelijkse leven in die zin dat het geen toonbeeld is van grootheid waarmee de Britten zich gemakkelijk zouden kunnen identificeren, of zich zelfs maar mee zouden willen identificeren. De onderwerpen zijn tegelijkertijd vorstelijk en meelijwekkend. Er is een duidelijke discrepantie tussen de keizerlijke status van Claudius en zijn afgetobde fysieke toestand. Een muurschildering van de slag bij Actium, ter viering van Octavianus' overwinning op Marcus Antonius en Cleopatra in 31 VC, is onheilspellend afgesneden. Aan de rechterkant van het doek staat het huisaltaar van de keizerlijke familie, "met de nadruk op het feit dat Caligula werd vermoord voor het altaar van zijn nobelere voorvaderen". Net als zijn literaire inspiratie Suetonius, geeft Alma-Tadema deze gebeurtenis een geamuseerde oneerbiedigheid en ironie mee.

  
  
  This photogravure is from the portfoliobook: "Laurence Alma Tadema, R.A. - A Sketch Of His Life And Work. With A Portrait, An Autograph, And Twenty-Two Illustrations." (London: Berlin Photographic Company) 1895, containing 22 reproductions of works by Tadema, including: a half title-page; a frontispiece showing the artist in his studio; another title-page with a printer's mark; a list of illustrations; a biography of the artist by F. G. Stephens; with head and tail-pieces; totale edition number of 400. Bound in cloth-covered binding inscribed with the title.
• Sobre el artista

  Lawrence Alma-Tadema es uno de los artistas románticos más reconocidos de la Gran Bretaña de finales del siglo XIX. Nació en los Países Bajos como Laurens Tadema, en la familia del notario de la ciudad. Más tarde, mientras trataba de hacerse un hueco en el mundo del arte, cambió la ortografía de su nombre por el más inglés "Lawrence" e incluyó su segundo nombre "Alma" como parte de su apellido, por lo que figuraría entre las “A” en los catálogos de exposiciones.

  De niño, se decidió que Alma-Tadema seguiría la carrera de abogado, pero sufrió un colapso mental y físico cuando tenía quince años. Fue diagnosticado como tísico, se le dio poco tiempo de vida y, por lo tanto, estaba libre para llevar una vida de ocio y placer. Una vez abandonado por sus propios medios, decidió estudiar arte, ya que su madre había pagado las lecciones de arte en su infancia y era uno de sus intereses. Recuperó su salud y estudió en la Real Academia de Amberes en 1852, donde ganó varios premios respetados. Su primera obra importante se exhibió en 1858, ganó muchos elogios de la crítica y causó sensación en el mundo del arte.

  En 1862, se instaló en su propio estudio para seguir su carrera individual en el arte. En 1869, Alma-Tadema perdió a su esposa de seis años a causa de la viruela. Desconsolado y deprimido, dejó de pintar y su salud empeoraba. Bajo el consejo de su médico, viajó a Inglaterra para un diagnóstico médico, donde fue invitado a la casa de un colega pintor, Ford Madox Brown. Fue aquí donde vio a Laura Theresa Epps, que en ese momento tenía 17 años, y se enamoró locamente de ella. Alma-Tadema aprovechó el estallido de la guerra franco-prusiana para trasladarse a Inglaterra, donde no perdió tiempo en contactar con Laura y contratarla en clases particulares de arte. Fue durante una de estas lecciones que Alma-Tadema propuso, y se casaron poco después. Alma-Tadema tenía 34 años y la novia 18.

  Alma-Tadema pasó la siguiente parte de su vida viajando por Europa y disfrutando del éxito continuo de sus pinturas. Como hombre, sus estallidos de mal genio fueron aliviados por su personalidad cálida y extrovertida y su sentido de la travesura. Trabajador perfeccionista y obsesivo, también innovó una nueva técnica de numeración, que dificultaba a los falsificadores hacer pasar obras no originales. En sus últimos años, aunque su producción artística disminuyó algo, disfrutó de un éxito continuo, convirtiéndose finalmente en uno de los pintores más ricos del siglo XIX. Fue nombrado caballero en Inglaterra en 1899.

  En 1912, Alma-Tadema viajó a Alemania para someterse a un tratamiento por úlcera de estómago y murió en Alemania a la edad de 76 años. Después de su muerte, su trabajo fue mayormente ignorado. Debido a los drásticos cambios que se están produciendo en el arte, el genio artístico de Alma-Tadema no volvería a aparecer en el ojo público hasta la década de 1960. Desde entonces, su meticuloso trabajo se ha utilizado como material de partida para docenas de películas de Hollywood.

  

   

¿Está interesado en comprar esta obra de arte?