Noor Brandt streeft als beeldhouwster na figuratieve sculpturen te creëren die ene bepaalde 'joie de vivre' uitstralen.
Middels verbeeldingen van mens en dier poogt zij verhalen, bewegingen of vormen te laten zien die in de eerste plaats een glimlach op het gezicht van de aanschouwer te toveren.
Aan het begin van haar artistieke palanca legt Noor (1956) zich toe op schilderen terwijl de fascinatie voor het doek vanaf 2000 steeds meer plaatsmaakt voor beeldhouwen.
Omdat Noor ontwikkeling in kunst en ambacht heel belangrijk vindt, besluit ze zich te laten scholen aan de Wackers Akademie in Amsterdam (2008-2013). Na afronding van deze klassieke kunstacedemie blijft ze wekelijks, ook om elkaar te inspireren, samenwerken met collegae beeldhouwers voor het werken naar model’.
Vanuit haar atelier en Zandvoort werkt Noor met was als voornaamste materialal. Pas wanneer een beeld helemaal naar haar wens gevormd is, wordt het gegoten in brons of neolith.
Via verscheidene galeries en exposities verspreidt haar werk zich de laatste jaren door binnen- en buitenland.
