Amsterdam "Haringpakkerstoren" 1725

Hendrik Leth

PapelImpresión
58 ⨯ 92 cm
€ 3.450

Inter-Antiquariaat Mefferdt & De Jonge

• Sobre la obra de arte
  HOEK PRINS HENDRIKKADE EN SINGEL IN AMSTERDAM “Gezigt van de Haringpakkers Toren, nevens de Haarlemmer Sluis, en Nieuwe Vismarkt tot Amsterdam van 't Y aan te zien”. Ets met gravure gedrukt van twee koperplaten vervaardigd door Jan Smit en uitgegeven door Hendrik de Leth rond 1725. In de tijd met de hand gekleurd. Afm. 58,4 x 92 cm. In lijst. We zien de hoek Haarlemmersluis, Singel en Prins Hendrikkade, in oude stadsgezichten zeer geliefd vanwege het pittoreske ensemble. Het stadsbeeld toont een bedrijvige kade, toen nog aan het IJ gelegen. De boven op een oude vestingtoren gebouwde ranke torenspits, de Haringpakkerstoren van Hendrick de Keyser, bepaalde in hoge mate het silhouet van de stad. De toren werd in de middeleeuwen gebouwd als vestingwerk op de noordwestelijke hoek van de stadsomwalling en werd destijds de Heilig Kruistoren genoemd, een katholieke benaming. Tijdens de Spaanse overheersing van de Nederlanden, werden stedelingen die het katholieke geloof afvielen in deze toren gevangen gezet. Kort daarna werden de 'veroordeelden' heimelijk in de nacht zonder enig verhoor of proces gekneveld aan handen en voeten achterover van de toren in het IJ gegooid. Het werd hier ‘Haringpakkerij’ genoemd, omdat hier door de haringpakkers de haring werd gezouten en gekuipt. Na de Alteratie (1578) werd de toren omgedoopt in Haringpakkerstoren. In de toren werd door de haringpakkers vergaderd. Een stadsverordening uit 1601 bepaalde dat bij het luiden van een kleine klok in de toren de haringpakkers die in de buurt waren op de werkplek moesten verschijnen, om hun aandeel in de te verrichten arbeid te leveren. Op de achtergrond zien we een blok van negen 17de-eeuwse trapgeveltjes. Hier was de belangrijkste aanlegplaats voor de aanvoer van de dagelijkse goederen, waaronder met name melk en vis. De vangst werd ter plaatse op de visafslag gekeurd, verkocht en naar de verwerkende bedrijfjes gebracht. Ook werd rechtstreeks aan het publiek verkocht op de vismarkt aan de Haarlemmersluis. In de verte ligt de koepel van de Nieuwe Lutherse Kerk. De functies van overslag en markt zijn in de loop van de tijd verplaatst. Rond 1829 is de Haringpakkerstoren afgebroken, het toen zeer arme Amsterdam had geen geld voor het onderhoud van het verwaarloosde bouwwerk. Het titellint bovenaan de prent wordt vastgehouden door putti die ook een jakobsstaf, drietand en een spiegelretourschip bij zich hebben, duidend op het maritieme karakter van de stad. Prijs: Euro 4.350,- (incl. lijst)
• Sobre el artista

  Hendrik de Leth (Ámsterdam, 31 de mayo de 1703 - Ámsterdam, 17 de junio de 1766) fue un grabador, grabador, cartógrafo, dibujante, librero, comerciante de arte, editor de grabados, coleccionista de arte y coleccionista de naturalia.

  Hendrik de Leth era hijo de Andries de Leth (cortaplatos, librero, 1662-1731) y Nelletje Middenheespen. Hendrik tenía un hermano mayor, Christiaan de Leth. En 1742, Hendrik se casó con Sophia Otto, quien murió en 1753. Su matrimonio no tuvo hijos. Era probable que el sobrino Andries, hijo del hermano de Hendrik, Christiaan, se convirtiera en el sucesor del negocio de Hendrik. Sin embargo, murió en 1743. En 1766, Hendrik de Leth hizo redactar un testamento poco antes de su muerte, por el cual Catharina le Blanc, nieta del hermano Christiaan, se convirtió en heredera. El 30 de septiembre de 1766 se realizó la subasta de su patrimonio.[3]

  En 1728, Hendrik se unió al gremio de libreros. Antes de eso, fue alumno de su padre Andries de Leth, quien se hizo cargo del concesionario de mapas, grabados y arte 'Op de Beurssluys, in den Visscher' en Amsterdam del cartógrafo y grabador Nicolaas Visscher II. Hendrik de Leth a su vez se hizo cargo de esta empresa tras la muerte de su padre en 1731.

  Ya en 1725, se publicó la obra Imágenes de la ciudad Wijdtvermaarde de Ámsterdam, además de sus Edificios y Gesites más importantes, todos dibujados con precisión después de la vida y publicados en Ámsterdam.

  Su obra más conocida con 100 grabados se publicó en 1730: El esplendor de la bendición Kennemerlant: muestra muchos rostros gloriosos de los lugares de placer más importantes de este último, casas nobles, edificios de pueblos y ciudades: comenzando con Kastrikum (...) / dibujado después de la vida y en el cobre traído por H. de Leth; y descrito brevemente por M. Brouërius van Nidek. - Amsterdam: De Leth, 1730. Muchos grabados que De Leth hizo de Amsterdam se pueden encontrar en los archivos de la ciudad de Amsterdam.

  Como cartógrafo, De Leth fue mejor conocido por su Nuevo Atlas Geográfico y Atlas Histórico, Van de Zeven Vereenigde Nederlandsche Provintien, publicado en 1740. De Leth también se hizo conocido por los grabados en cobre que realizó alrededor de 1758 del Mapa General de la Colonia o Provincia de Surinam según el diseño de Alexander de Lavaux.

¿Está interesado en comprar esta obra de arte?